صداي پاي بهار ، خواب و خيال خزان را بر مي آشوبد و بوي بيداري و حركت بهار ، عالم را فرا مي گيرد . نسيم از خواب بر مي خيزد . خاك ، تكان مي خورد و آزادي جان تازه اي مي گيرد . نبض باغچه مي تپد و درختان به تولدي دوباره فرا خوانده مي شوند . زمين ، بار سنگين خويش را وا مي نهد و آسمان ، خورشيد درخشانش را ارزاني زمين مي كند ... و بهار مي آيد .
خوب كه مي نگري ، در مي يابي جنبش و حيات دوباره طبيعت ، از طراحي عظيم و هنرمندانه اي ، حكايت مي كند . گويي جهان آفرينش ، چون كتابي گشوده ، به هر زباني سخن مي گويد و اين پيام را دارد كه : " چمن سبز جهان را ، جهان آرايي هست . "
هدف از آفرينش ، كمال و سعادت انسان است . يعني صعود از عالم ماده به سوي معنويات و تقرب به خداوند، يكي از راههاي شناخت خدا، مطالعه در هستي و طبيعت است . تامل در زيبائيهاي جهان آفرينش، به منزله گشودن دريچه اي به سوي حقيقتي برتر است. كافي است آدمي به عمق اين زيبايي ها بنگرد . نظم و تدبير در هستي، نمونه اي شگفت از يك اثر عظيم هنري است كه مشاهده آن، آدمي را به وجود آفريننده اي نامتناهي هدايت مي كند. عظمت جهان هستي از آغاز تاريخ بشر تاكنون ، انبوهي از دانشمندان را براي كشف قوانين نظام عالم به تكاپو واداشته است. تصور اين انديشه كه هستي جهان با نظمي شگفت سرشته است، در ذهن انسانهاي حقيقت جو، نوعي شعور و بيداري ايجاد مي كند. در اين فصل، به شكفته شدن غنچه اي زيبا و به جوشش آب زلال چشمه ها از لايه هاي سخت كوهساران بنگريد. ببينيد چگونه پلك بسته سبزه ها باز مي شود و گل به تبسم و خنده مي ايستد ، اين همه زيبايي حيرت انگيز ، نهال تفكر را آبياري مي كند و ادراك و تخيل را طراوت مي بخشد .